Niet begrepen

Soms kan een foto in al zijn eenvoud een heel verhaal vertellen. Soms ook kun je lang naar een foto kijken zonder te begrijpen waar die over gaat. 
Deze foto is er eentje die zonder uitleg niet begrepen zal worden. Voor mij is hij waardevol, omdat er vanalles gebeurde wat ik zelf niet begreep. En daarmee toont deze foto een mysterieuze werkelijkheid. 
We keken vanaf het terras achter ons weekendhuis in België al de hele avond uit op tenten en stellages bij het tennispark van Somme-Leuze. Ik vermoedde dat dit het speelveld was voor Somme-Leuze Plein Air, een popfestivalletje dat ons in vorige zomers al vaker uit de slaap had gehouden. Na een gezellige barbecue met vrienden op deze warme zomeravond had er rond half tien nog geen muziek geklonken en hadden we ook nog geen publiek naar het festivalterrein zien gaan. Ik gokte: afgelast vanwege verwacht noodweer later op deze avond. 
Deze foto toont het festivalterrein rond kwart over tien in volle glorie. Links zie je verlichting van auto's die door de sluitertijd van vijf seconden rode strepen vormt. De auto's stopten en reden snel weer door, want in de berm was een parkeerverbod. Waarschijnlijk waren de bestuurders vaders die hun dochters brachten. Die witte ster op de foto is een schijnwerper op het festivalterrein. De smalle horizontale streep van verschillende kleuren is een rij tenten. Die rode 'kroon' is een stellage vol spotlights die op het podium is gericht. Die blauwe streep is een beamer die op de wolken is gericht. En die witte lichtvlek rechts is ook een schijnwerper, of straatverlichting. Dat weet ik niet zeker. Tot zover het eenvoudige verhaal van deze foto.
Een foto is een momentopname en het hele verhaal zou ik alleen in een strip kunnen tonen. Maar dat kan niet op deze blog. Dus zal ik het vertellen. Een uur na deze foto begon het te waaien. Hard te waaien. Heel hard te waaien. Het zware, verankerde doek dat ons zwembad beschermt tegen inwaaiend vuil en dat voorkomt dat het water 's nachts snel afkoelt, waaide weg. Een strandbal naast het zwembad bleef liggen. Het licht van het festivalterrein vermengde zich met weerlicht. De ene na de andere lamp op het terrein doofde. Festival gestaakt? 
Het werd niet helemaal donker en toen de hel na een uurtje was weggewaaid en het alleen nog maar wat regende, gingen de lampen weer aan. Rond half een was er nog een vuurwerk tegen een donkere hemel, waarlangs in de verte af en toe nog bliksemschichten schoten. Het was een avond waar ik weinig van begreep. Ik neem het U niet kwalijk als U de foto niet begrijpt.

Veel licht maar geen weerlicht. Bliksems.

Verpozen

Op loopafstand van de plek waar ik deze foto maakte, heb je eigenlijk alles wat nodig is om je prettig te vermaken. 
Daar links, bij die witte en zwarte auto, daar ga je de hoek om en kom je uit bij de ingang van bioscoop Pathé. Iets verderop is het gemeentemuseum van Helmond. Of je gaat rechtdoor naar Theater Speelhuis. Je moet er wel even honderd meter naar links of naar rechts voor omlopen, want daar liggen bruggen om aan de overkant van het kanaal te komen. 
Maar vandaag was het geen weer om een gemeentemuseum te bezoeken of om een bioscoopje te pikken of om in een theater te gaan zitten. Het was zonnig zomerweer met een middagtemperatuur van om en nabij 28 graden Celcius. 
Als je vanaf mijn fotostandplaats naar links gaat, loop je voorbij de brug de kasteeltuin in. Lekker rustig, bankjes genoeg om even in de schaduw te zitten. Meer zin in een ijsje of een koel pilsje? Ga vanaf hier rechtsaf en binnen honderd meter passeer je een ijssalon en talloze terrasjes. 
Soms is het leuker om je eigen vermaak te scheppen en je niks aan te trekken van al dat georganiseerde plezier. Dan strek je je uit op een muurtje dat de weg scheidt van het kanaalwater. Gratis uitzicht op auto's op de Kanaaldijk aan de overkant, op mensen op de terrasjes verderop, op voorbijgangers die aan ijsjes likken. Even lekker verpozen onder de Traversebrug. In de schaduw. Luisteren naar het verkeer dat boven je hoofd door Helmond raast met inzittenden die nog minder dan jij belangstelling hebben voor bioscoop, museum, theater, kasteeltuin, ijsjes of terrasjes. Dolce far niente.
Een social sofa voor jezelf. Eh... Kan dat eigenlijk wel?  

Een social sofa voor jezelf.

Kater

Nichtje Helle heeft een kater. Loekie heet het beestje. En het is nogal schuw. De keren dat we bij nichtje Helle op visite waren, zocht het diertje ijlings dekking in donkere hoekjes. De laatste tijd gaat het al iets beter en komt Loekie af en toe nieuwsgierig kijken, maar van vreemde wezens zoals ik moet de kater nog steeds niks hebben. 
Sinds kort heeft Loekie gezelschap van Leentje. Leentje is zo mogelijk nog schuchterder dan Loekie. Poesje Leentje heb ik nog maar één keer kunnen ontwaren en dat was achter een droogrek naast de wasmachine in het donkerste hoekje van Helles woning. Verder ken ik Leentje van foto's, die Helle maakte. Want Leentje komt wel tevoorschijn als er geen andere vreemde wezens in huis zijn. En Helle is kennelijk al vertrouwd voor Leentje.
Vanmorgen waren we bij Helle te gast en had ik mijn fotocamera bij me. Helle had alleen maar smartphone-foto's van haar dierentuin. Het leek me wel een uitdaging om als vreemd wezen in de nabijheid van Loekie en Leentje foto's te maken. Maar dan moest het wel iets voorstellen. 
Leentje heb ik niet kunnen fotograferen, want een paar bange poezenoogjes tussen wasknijpers en een droogrek kunnen me niet bekoren. Technisch zou het trouwens geen probleem zijn, want de ISO-waarde van mijn Canon EOS 6D kan ik zover opschroeven dat zelfs donkere hoekjes achter een wasmachine bereikbaar zijn. Zelfs zonder flitser. 
Met Loekie had ik al meer succes. Die liet zich af en toe zien in het volle lichte en ik maakte een paar mooie foto's als hij me op veilige afstand zat aan te staren. Ik koos voor mijn weblog deze foto uit, omdat die het best de schuwheid van Loekie toont. Nieuwsgierig om het hoekje gluren, maar snel veilig terug als dat cameramonster te dichtbij komt. 
Mooi zo, ik heb mijn kater. En niet door de wijn die ik gisteren op een warme zomeravond gezellig bij vrienden op hun nieuwe terras heb zitten drinken.

Een kater, niet van de wijn.