Alberto

Op dit blog plaatste ik al twee keer eerder een foto van de wielerklassieker Luik-Bastenaken-Luik. Wielrennen is nou eenmaal een passie die na fotografie op een stevige tweede plaats staat. Daar komt bij dat de karavaan van La Doyenne elk jaar op luttele kilometers bij ons weekendhuisje in de Ardennen voorbijtrekt.
Vanmorgen stonden we de renners op te wachten op hun eerste klim, de côte de Ny. Ik had een leuk plekje uitgezocht waar ik het peleton van verre zag aankomen en bovendien nog wat van het landschap kon vastleggen. Mooie diagonale lijnen die in de verte in een punt samenkwamen.
Tot de renners in aantocht waren. Toen stak een stelletje lompe Hollanders plotsklaps de weg over en ging pal voor me staan. Ik verzocht ze om opzij te gaan want aan de overkant en naast me was nog plek genoeg. Maar ik kreeg als lomp antwoord: ‘als de renners voorbij zijn heb je weer plek zat’. Dus deed ik een paar stappen naar voren, maakte me zo breed dat ze niks meer zagen, ging en passant bij één van hen op de tenen staan en maakte na een kort ‘sorry’ een paar mooie foto’s. Soms is fotograferen oorlog. De Hollanders gingen schielijk weer aan de overkant staan en ik had weer alle ruimte.
Zo maakte ik deze foto met uiterst links de Spanjaard Alberto Losada Alguacil. Nooit van gehoord? Dat kan. Zijn beste uitslag in de afgelopen drie jaar was een twintigste plek in een onbeduidende wedstrijd en dat was dan nog een uitschieter. Vandaag eindigde hij op plek 112. Zo’n renner staat zelden vooraan op de foto. Ik heb hiervoor eerlijk gezegd links nog meer dan een half peleton moeten afknippen.  

Zelden op kop.

Pasen

Voor christenen is het paasfeest eigenlijk bedoeld om te herdenken dat Jezus uit de dood is opgestaan. Maar dat zijn veel mensen tegenwoordig vergeten. Het feest heeft iets met een haas en eieren te maken en om er toch nog iets van nieuw leven in te leggen, mogen er ook kuikentjes bij.
Vanmorgen waren we op visite bij een nichtje dat zich in haar arbeidszaam leven ontfermt over kleuters op de basisschool. In het kader van de kleutereducatie had juf een broedmachine en eieren naar school gehaald en daar waren heuse kuikentjes uit voortgekomen. Maar ja, wat doe je met de paasdagen met die levende have als de school dicht is? En dus had juf een kooitje met een kuiken in haar woonkamer naast de televisie staan.
Het ding piepte dat het lieve lust was, maar juf verzekerde dat het op school nog veel erger was geweest. Om niet te vergeten dat met Pasen kuikentjes uit een ei zijn opgestaan, pakte ik mijn camera om er een foto van te maken. Helaas zat het diertje achter dicht geweven gaas. Om er toch nog een leuk plaatje van te maken heb ik een wassen kaarskuikentje voor de kooi gezet. Het levend kuikentje kwam met grote belangstelling naar zijn Madam Tussaud-evenbeeld kijken. Vrolijk Pasen!

Feest van het kuiken en het ei.

Sumo

Een vriendin gaf gisteravond een feestje ter gelegenheid van haar verjaardag en omdat ze een nieuwe woning betrokken had. De zonen, die ter viering van het nieuwe huis ook hun vrienden en vriendinnen hadden uitgenodigd, hadden om de feestvreugde te verhogen wat sumopakken geritseld. Dat zijn van die dikke broeierige kostuums waardoor je het postuur krijgt van een sumoworstelaar en elkaar vervolgens met lomp geweld veilig te lijf kunt gaan.
Leuk voor de jeugd en ook een enkele volwassene waagde zich aan een bezweet avontuur. Ik had mijn paasbeste kleren aan, maar zelfs meer casual had ik me niet laten uitdagen tot zo’n stoeipartij. Ik toon mijn belangstelling voor dit soort uitspattingen meestal door er mijn fotocamera bij te halen. Ik schoot wat actiefoto’s en vooral toen het begon te schemeren kon ik me nog even lekker uitleven met een flitser en een wat langere sluitertijd.
De actiefoto’s van twee, drie of zelfs wel vier duelerende sumoworstelaars vind ik geslaagd, maar deze foto van een solist op oorlogspad vertelt nog het best met welke overgave er gestreden werd. De sluitertijd van 1/6 seconde zorgt voor de bewegingsonscherpte en het flitslicht bevriest het gezicht. Het was verder een gezellig feestje dat op deze paasavond vredig verlopen is.

Solist op oorlogspad.