woensdag 31 december 2008

Kerstmarkt

Aan het einde van het jaar heb ik toch nog kans gezien om een kerstmarkt te bezoeken. Nadat de kerstdagen en het afgelopen weekend hoofdzakelijk werkend voorbij gingen, heb ik maandag en dinsdag nog wat vrije tijd kunnen besteden in de Ardennen.
Gisteren waren we in Luik om er de kerstmarkt te bezoeken. Hoewel het koud was en uiteindelijk toch maar een gewone werkdinsdag, was er veel volk op de been. Naast het Frans van de Walen zelf werd er om ons heen veel Nederlands en Duits gesproken. Voor veel mensen zijn de feestdagen en wat daar tussen ligt toch vakantiedagen, werkdinsdag of niet.
De Luikenaren maken altijd veel werk van hun kerstmarkt. Het hele jaar door kunnen ze al ervaring op doen met hun beroemde Luikse markt, maar rond de kerstdagen halen ze alles uit de kast om die ‘gewone’ markt in feestelijkheid te overtreffen. Er staat zelfs een grote kermis, compleet met kerstmannen in het reuzenrad en in de draaimolen. Er is ook een helling gebouwd waar kinderen als op een echte sneeuwhelling met sleeën kunnen afdalen.
En natuurlijk wordt er veel verkocht, vooral kerstartikelen en creatief werk waarvoor de noemer kunst net iets te hoog gegrepen is. De kraampjes zijn sfeervol aangekleed, de een nog mooier dan de ander.
In die overvloed van kerstversiering viel deze man me toch direct op. Een leuk stalletje met veel kunstbloempjes en of dat nou de aankleding of zijn handelswaar was, is me nog steeds niet duidelijk.

Versiering of handelswaar?

vrijdag 26 december 2008

Geïsoleerd

Na een korte vakantie begin deze maand zijn de laatste dagen van het jaar nogal druk. Iedereen wil rond de feestdagen zoveel mogelijk vrije tijd, maar het werk voor de baas moet toch gedaan worden. De kerstdagen en komend weekend gaan voor mij werkend of in ieder geval vier etmalen lang oproepbaar voorbij. Dat betekent dat ik nogal aan kantoor of thuis gebonden ben en geen tijd heb om er met de camera op uit te trekken.
Ik heb van de nood maar een deugd gemaakt en in de vrije uurtjes mijn fotoarchief eens grondig onderhanden genomen. In het nieuwe jaar gaat alles onder het fotobewerkingsprogramma Aperture 2 op een Mac draaien. Dat vergt wat oefening en voorbereiding.
Al doende kwam ik in het archief wat leuke plaatjes tegen, die ik nog nooit ergens gepubliceerd heb. Zo vond ik een foto van deze skateboardende jongen die ik in oktober op het busplein in Luik heb gemaakt. Ik vind het een leuk beeld van opperste concentratie. De jongen gaat volledig op in zijn luchtreis op de plank op wieltjes. Het stelletje gaat volledig op in elkaar en de oude man gaat volledig op in het draaien van een shaggie. Drie geïsoleerde acties op een druk plein in een grote stad.


Drie keer opperste concentratie.

zaterdag 13 december 2008

Hollandse meesters

Ik keek vanuit het hotelkamerraam in de richting van waar volgens mijn gevoel Engeland zou moeten liggen. Niet met de verwachting dat ik dat land zou zien, want wij zaten in Zandvoort en Engeland is dan nog heel veel mijlen zwemmen tot ver achter de horizon. Maar wat me teleurstelde was, dat ik niet eens de zee zag liggen. Een grauwe nevel stond als een zwarte muur voor ons hotel, terwijl de folder zeezicht had beloofd.
Gelukkig bleef het daar niet bij. We hadden het weer in alle soorten: regen, wind, zon, mist. De temperatuur lag net boven nul en met een stevige wind van zee waren een dikke jas, een muts en handschoenen geen overbodige luxe.
We vierden een midweekje vakantie in Zandvoort. Lekker uitwaaien op het strand, goed eten en drinken in de restaurants en bars en een partijtje tafeltennis tussendoor. Maar vooral ook: foto’s maken.
Achteraf mag ik vaststellen dat er maar één uurtje is geweest in die drie dagen, dat het licht goed genoeg was voor mooie foto’s. En gelukkig was ik toen op het strand. Als Peellander heb ik nooit veel begrepen van al die geschilderde zeezichten en Hollandse polderluchten. Maar nu ik hier over een nagenoeg leeg winterstrand liep, begreep ik wat al die schilders wilden weergeven: een Hollandse winter zonder sneeuw. Je voelt hier niet alleen de kou, je ziet hem ook. Zelfs bij zonneschijn.

Je ziet de kou.

maandag 1 december 2008

Ochtendsfeer

Er zijn alweer ruim drie weken verstreken sinds ik hier mijn laatste foto plaatste. Het lijkt op dit blog over mijn fotohobby een contradictio in terminis, maar ik had het te druk met fotograferen.
Ik maakte honderden foto's tijdens de Spinningmarathon 2008 voor het goede doel bij sportcentrum Fitland. Alles moest op een schijfje aan de organisatie geleverd worden en daar zijn heel wat uurtjes werk in gaan zitten. Selecteren en in de nabewerking oppeppen. Een hele klus.
Daarna heb ik nog een serie winterfoto's gemaakt in De Ardennen, waar ik in deze tot-nu-toe-kwakkelwinter wel mooie sneeuwlandschappen aantrof. Tussendoor nog even gefotografeerd in het kasteel van Sinterklaas. Ik heb dus een berg leuke foto's in de aanbieding voor deze plek op het internet.
Maar ik hou het graag actueel. Deze foto maakte ik vanmorgen op weg naar mijn werk vanuit de auto. Op de grens van vorst een natte kilte hing er een mooie nevel over de landerijen. Ik pakte mijn Powershot en fotografeerde door het besmeurde portierraam van mijn ongewassen auto dit landschap. De auto stond in de file net niet helemaal stil, maar om deze foto te maken was het wel veilig genoeg. Ik hield voldoende afstand tot mijn voorganger en de term stapvoets doet al geen recht meer aan het sukkelgangetje waarin ik vooruit rolde.
Eén hand aan het stuur, eentje aan de camera. Haaks op de ruit richten en zonder op de display of door de zoeker te kijken afdrukken. Ik vind dit klusje niet zo erg van het verkeer afleiden als 'handsfull' bellen. Het resultaat is beïnvloed door vuil op de ruit, mist, opkomende zon en de beweging van de auto bij een lange sluitertijd. Een werkelijk schilderachtig plaatje van dromerige ochtendsfeer.

Schilderachtig dromerig.