zondag 27 januari 2008

Ullingse Bergen

Twee weken geleden beschreef ik hier hoe ik mijn nieuwe 100-400 mm objectief van Canon ging uitproberen op de Ullingse Bergen. Vandaag was het mooi weer voor een bos- en heidewandeling en dus waren we weer in dat gebied. Als we ons vrije weekend niet in België doorbrengen, komen we hier vaker voor een zondagmiddagwandeling. Je kunt er de auto parkeren bij Landhorst en dan in drie kwartier naar paviljoen De Heksenboom slenteren waar we meestal een high tea nemen.
De bewolkte hemel bood weinig fotogenoegen, al heb ik aan de wandeling nog wel een stuk of vijf mooie natuurprenten overgehouden. Dit vind ik de aardigste. In het laatste uurtje daglicht van vandaag leunde deze berk roerloos over het enige watertje dat de Ullingse Bergen te bieden heeft. Ik maakte deze foto met mijn 24-105 mm objectief in de 100 mm stand bij een diafragma van 5.6. Dat valt precies binnen het bereik van mijn nieuwe lens. Verdorie, daarvoor had ik dat dure nieuwe objectief niet aan hoeven te schaffen.

Hiervoor had ik die nieuwe lens niet hoeven te kopen.

Cacaofabriek

De Helmonders spreken nog altijd van de Cacaofabriek, maar dat was het al sinds mensenheugenis niet meer. Het was een bedrijfsverzamelgebouw en enkele kunstenaars hadden er hun ateliers. Tot het van vrijdag 4 tot en met zondag 6 januari afbrandde. Op vrijdagavond was het nog een fik van 'jammer, maar maandag zien we wel verder'. Maar op zaterdagmiddag kwam de brandweer manschappen tekort om de helse vuurzee te bestrijden.
Water zat, met de Zuid-Willemsvaart pal voor de deur. Maar het mocht niet baten. De brandweer had een paar etmalen de handen vol om te redden wat er te redden viel. En dat was uiteindelijk niet veel meer.
Er zijn veel foto's gemaakt van de brand en de ravage die achterbleef. Maar vrijwel altijd stonden de fotografen aan de Kanaaldijk naar de voorgevel te kijken. Je zou daar nog kunnen denken dat het allemaal wel meevalt, want je ziet alleen gesneuvelde ramen en dichtgetimmerde deuren.
Gisteren wandelde ik met mijn fotocamera door Suytkade, een wijk-in-aanbouw waar altijd mooi fotomateriaal bij elkaar te schieten is. In de verte zag ik de achterkant van wat ooit de Cacaofabriek was. Mijn God, wat een rotzooi. Ik klom naar het hoogste punt van Suytkade, trok mijn zoomlens naar 400 mm en maakte uit de hand deze foto. Onder is het beeld mooi grafisch strak, een stevige basis voor de chaos die er bovenuit steekt. Pas nu besef ik wat Helmond is kwijtgeraakt.

Cacao maakten ze er al lang niet meer.

dinsdag 15 januari 2008

Zeehelden

Michiel de Ruyter van 'In een blauw geruite kiel' en Piet Hein van 'Hij heeft gewonnen de zilvervloot' zijn onze nationale zeehelden. Ik voeg daar als Gemertenaar zelf graag Jan van Amstel aan toe. Hij is hier geboren en na mot met zijn vader over een kreupel paard naar Amsterdam vertrokken. Over zijn Brabantse geschiedenis is weinig bekend, zo heet het. Zelfs dat van dat paard zou later maar verzonnen zijn.
Persoonlijk heb ik niet zoveel met de helden van onze zeevaardersnatie. Daarvoor wonen we hier op de zandgronden te ver van de kust. Maar vandaag was ik toch wel even trots op een stel zeehelden uit ons dorp. Kinderen van een jaar of tien werken in het creativiteitscentrum 'Gemerts Atelier' aan de uitmonstering van een zeekapitein. Ze maakten hoeden die ze als zeeheld fier kunnen dragen. Ze maakten hun eigen zeekaarten. En daarbij konden ze hun fantasie geheel de vrije loop laten. Ze maakten stuk voor stuk een originele zeekapitein van zichzelf.
Aan mij werd gevraagd om ze 'Rembrandt-achtig' op de foto te zetten voor een tentoonstelling die het Gemerts Atelier over een paar maanden gaat houden. Het leek me een mooie uitdaging en het was ook erg leuk om te doen. Twaalf spontane kinderen poseerden vanmiddag voor mijn camera. Ik heb op deze plek helaas maar ruimte voor één. Maar kijk ook eens naar de Zeehelden in Galerie 9 van Paul's Pictures Portfolio.

Zeeheld met hoed en zeekaart.

zondag 13 januari 2008

Wildlife (2)

Bijna een jaar geleden, in februari 2007, startte ik mijn weblog met een foto van twee luierende cheetahs. Ik had ze gefotografeerd in Zoo Parc Overloon. Het was een dierentuinfoto waaraan niet viel af te zien dat het geen echte wildlife-foto was.
Vandaag was ik weer in het Zoo Parc en kennelijk waren de cheetahs tevreden over mijn foto uit de eerste shoot. Ze namen weer royaal de tijd om voor me te poseren en geen houding was te moeilijk. Eentje klom er zelfs op een tak om op de uitkijk te gaan staan.
Nou is dat in een dierentuin niet echt nodig, dus neem ik aan dat ze mijn verhaal over wildlife-nabootsing goed hebben begrepen. In het wild zullen ze zeker ook hoge uitkijkposten opzoeken, maar de kans dat je ze in hun echte leefwereld zo zult betrappen is erg klein. Ze zien je letterlijk en figuurlijk aankomen. Bovendien zijn cheetahs niet gebouwd om in bomen te klimmen. Hun klauwen zijn vooral ontwikkeld om grip te hebben tijdens snelle runs achter hun prooi aan, zo las in literatuur over deze dieren. Een foto als deze zie je dan ook zelden.

Een pose waarop je ze in het wild zelden zult betrappen.

Ruiters

Na een regenachtige ochtend klaarde het gistermiddag mooi op. Het zonnetje bestreek het landschap met een mooi difuus licht. Eindelijk goede omstandigheden én tijd om mijn nieuwe telezoomobjectief ef 100-400 mm van Canon uit te gaan proberen. Ik koos daarvoor de natuur van de Ullingse Bergen waar het weidse landschap wordt gebroken door verdwaalde dennen en berken, waar Schotse Hooglanders ronddolen en waar je in het bos vogels kunt fotograferen.
De lens bevalt me uitstekend, mag ik vaststellen na een wandeling van een paar uur waarop ik vanaf statief en vanuit de hand ruim zeventig plaatjes schoot. Het zijn vooral landschaps- en dierenfoto's waarmee ik flink heb geëxperimenteerd met scherptediepte en tegenlicht. De lens heeft er geen enkele moeite mee.
Waar ikzelf moeite mee had was om de plek te bereiken waar ik foto's wilde gaan maken. Er loopt een asfaltweggetje het bos in naar een parkeerplaatsje. Gisteren was dat weggetje echter geblokkeerd door lieden die met tractoren en grote wagens kaphout uit de bossen aan het halen waren. Geen nood, dacht ik. Ik ken hier de weg en stak een zandpad in waarop ik mijn hindernissen meende te kunnen omzeilen.
Er doemden echter andere hindernissen op: door wagens met grote wielen kapotgereden paden. Na de regen van vanochtend stonden de kuilen vol plassen en hadden de winterbanden van mijn Volvo V50 amper grip in de modder. Nou heb ik enige ervaring met vierwielaangedreven auto's waarmee ik op IJsland door rivieren gestoken ben. Dus door de krachten van de motor goed te doseren en een spoor te zoeken waarmee ik met tenminste één aandrijfwiel greep hield op wat hardere ondergrond ben ik nergens vast komen te zitten. Uiteindelijk leek het me wel veel relaxter om op de rug van een paard door dit gebied te trekken, zoals de dames die ik in het tegenlicht in mijn nieuwe Canonlens ving.

Relaxter dan met de auto.

dinsdag 1 januari 2008

Gelukkig nieuwjaar

Als we het niet zouden markeren met oliebollen, champagnetoost en vuurwerk, zouden we er weinig van merken. De dag eindigt in de nacht en een nieuwe dag begint. Maar wij tellen onze tijd in uren, in dagen, in weken, in maanden en in jaren. Soms hebben we dan behoefte om even een punt te zetten. Welk moment leent zich daarvoor beter dan de jaarwisseling? Omzien naar wat geweest is, vooruitblikken naar wat we verwachten dat komen gaat. En gewoon, gezellig samen-zijn zonder pretenties.
Traditioneel wisselen wij het jaar in gezelschap van vrienden. We hebben er weer een gezellig feestje van gemaakt. Toen om klokslag middernacht de vuurpijlen de lucht in gingen, hing er een mist die bij tijden in druppels naar beneden viel. Dat gaf de nacht wel een bijzondere sfeer. Alsof het nieuwe jaar wilde zeggen: mijn toekomst is in nevelen gehuld.
We hebben het nieuwe jaar mooi ingeluid. Hoewel ik - ik schreef het hier al eerder - geen fotograaf ben van feesten en officiële momenten, heb ik toch maar even de camera mee naar buiten genomen toen we op straat naar het vuurwerk gingen kijken. Want als ik al een goed voornemen heb, dan is het toch om ook in 2008 weer veel mooie foto's te maken. Gelukkig nieuwjaar.

Champagne en vuurwerk.